O naseljenosti na prostoru parka prirode još iz prapovijesnih vremena preko antike i ranog srednjeg vijeka govore mnogi nalazi čija je koncentracija upravo na prostoru parka prirode veća u odnosu na ostali dio Dugog otoka. Posjednici iz Zadra širili su kršćanstvo i podizali prve crkve u okviru svojih imanja ili neposrednoj blizini. Nadalje prisutnost vojnih objekata Justinijanovog doba kao onaj na otoku Kornatu treba očekivati i na Dugom otoku kao jednom od posljednjih otoka u nizu prema otvorenom moru. Sve ranokršćanske crkve nastavile su svoj život i u vrijeme dolaska Hrvata o čemu svjedoče i pisani dokumenti, a ogleda se u adaptacijama i preinakama crkvenog namještaja. Brojnost lokaliteta na prostoru parka svjedoči o postojanju više naselja uz plodna polja kao Stivanje polje i Čuh polje koja prestaju živjeti u kasnom srednjem vijeku zbog jačanja naselja u današnjem mjestu Sali. Upravo očuvanost i brojnost lokaliteta iznimna je vrijednost prostora parka koja svjedoči o kontinuitetu i načinu života u skladu s prirodnim bogatstvom i umjerenim korištenjem prirodnih resursa.